Ik heb eigenlijk vrij weinig van Tardi gelezen, alleen twee albums van Nestor Burma. Maar die vond ik wel tof. Dus toen het boek Else en de Nieuwe Partizanen binnenkwam, was ik wel benieuwd. En wat de tekeningen betreft werd ik zeker niet teleurgesteld! Het zag er weer prachtig uit. Maar het verhaal was vooral wat mijn aandacht trok. Want het boek begon niet echt heel vrolijk: protesten tegen onrecht en buitensporig politie geweld.
Het ging hierbij om protesten rondom de oorlog in Algerije en de behandeling van Algerijnen die in Frankrijk woonden. Het is een semi-autobiografisch verhaal, geschreven door Dominique Grange, die in dit boek, verteld wat zij meemaakte. Want de hoofdpersoon, Elise, is zangeres, die betrokken raakt bij het verzet tegen de zittende politieke machthebbers. Zij componeert een strijdlied, waar de titel van het boek op gebaseerd is. In het echt is dit lied door Dominique Grange gecomponeerd en is terug te vinden op YouTube. In het boek staat een QR code, die je naar dit liedje brengt. Een leuke touch.
Het is geen gemakkelijk boek, maar ondanks dat het verhaal zich vooral in de jaren 70 en 8- afspeelt, zijn veel zaken ook vandaag nog actueel en dat maakt het wel tot een heel goed boek.