Bijna mijn hele leven lang lees ik Suske en Wiske albums. Het was vroeger een soort vaste waarde. Nu gingen Suske en Wiske altijd wel met hun tijd mee, maar toch bleef het vertrouwd. Maar de laatste jaren gaan de veranderingen een stuk sneller en rigoreuzer. Tot men een tijd geleden besloot het formaat compleet te veranderen.
De laatste jaren vind ik de verhalen minder interessant. Misschien omdat ik ouder wordt of omdat het erg lastig is, om steeds weer met iets moois te komen. Maar gelukkig is de koek nog niet op, want de laatste twee albums die ik las, zijn top! Sterker nog, ze gaven me een ouderwets gevoel bij het lezen!
Lambik Plastiek, een zeer actueel thema, de plastic soep in de oceaan en de gevolgen daarvan. Uiteraard met een link naar het Ocean Cleanup project. Maar wel verpakt in een grappig verhaal, met uiteraard Lambik in de hoofdrol. Er zitten een paar leuke vondsten in dit album.
Ook in De Wrede Wensput pikt Lambik de hoofdrol in. Helemaal niet erg, want het levert een ouderwets goed verhaal op. Wat eigenlijk draait om het gezegde ‘de één zijn dood is de ander zijn brood’.
Als je een wens mag doen, elke wens maar ook, maar je weet dat bij iemand anders precies het tegenovergestelde zal gebeuren…ga je dan toch een wens doen? Dat is het dilemma waar Lambik mee te maken krijgt, zij het te laat, want er zijn al heel wat wensen gedaan. Hoe maak je zoiets goed?
Terwijl ik dit schrijf, heb ik mijn vlog al lang en breed gemaakt en gepost…waarom kwam ik vóór het maken van het vlog niet hierop? Toch eens meer tijd nemen voor dat ik een vlog ga filmen.
