Sinds ik Little England las, ben ik fan van tekenaar Thomas Du Caju. Niet alleen omdat hij prachtige vliegtuigen en mooie vrouwen tekent, maar elke plaat van zijn hand is prachtig. Na Little England, kwam De Muizen van Leningrad en wederom was het genieten. Daarom ook maar begonnen aan Betty en Dodge, een oudere strip.
Al deze strips maakte Du Caju samen met scenarist Jean-Claude van Rijckeghem en waren heerlijk om te lezen. Toen Silvester Strips een nieuwe strip aankondigde én de cover deelde, was ik wederom verkocht.
Het is een hele prestatie, als een strip na een aantal delen nog steeds op een hoog niveau blijft. Kinderen in het Verzet weet al zeven delen lang te boeien en de spannende belevenissen te vertellen van drie tieners, die in de Tweede Wereldoorlog in het geheim allerlei verzetsacties uitvoeren.
Bij aanvang van de strip, waren ze 13 jaar. Inmiddels zijn ze 16 jaar oud, de oorlog is al zo’n drie jaar bezig, maar ze geven niet op en blijven strijden. Ze hebben in drie jaar tijd een reputatie opgebouwd…nou ja, hun verzetsgroep Lynx. Want niemand weet dat dit eigenlijk drie tieners zijn…
Daar waar de hoofdreeks rondom Robbedoes op apegapen ligt, al jaren, zijn alle spin-offs en hommage albums springlevend. Zo is pas het tweede album uit de nieuwe reeks Rommelgem verschenen: Patient A.
Goed beschouwd gaat deze reeks over de jong jaren van de Graaf van Rommelgem, toen hij Robbedoes nog niet kende. Met name door het werk van tekenaar David Etien, geniet ik zeker van deze strip. Toch enige reservering…
In 2005 werd een nieuwe Robbedoes reeks opgestart, Robbedoes door. In deze reeks zouden verschillende tekenaars en scenaristen eenmalig een Robbedoes verhaal mogen maken. Echter, na 6 albums keerde één duo terug voor nog een album (Yann en Schwartz, die uiteindelijk 3 albums in de reeks maakten). En later mocht ook Emile Bravo een vervolg geven aan zijn ‘one-shot’.
In 2018 verscheen ‘Ze noemden hem Rooie’, van Yves Sente en Laurent Verron (Bollie en Billie). En nu, zo’n 3 jaar later, keren ook zij terug naar dit album. Alleen niet helemaal op dezelfde manier!
Want daar waar de andere duo’s wederom een avontuur van Robbedoes brachten, gaan Sente en Verron een andere richting in. Het vervolg op hun ‘one-shot’ is Mademoiselle J. En wat zo bijzonder is, is dat ‘Ze noemden hem Rooie’ opnieuw uitgebracht is als Mademoiselle J deel 1.
We naderen het eind van Vlogmas en ik heb de mooiste boeken tot het laatst bewaard. Merlu is een album waar ik naar uitgekeken heb. Door ‘De Avonturen van Betsy’ ben ik groot liefhebber geworden van het werk van tekenaar Jérome Phalippou en dit is het eerste andere verhaal van zijn hand, wat ik gelezen heb.
Silvester Strips heeft in December drie strips uitgebracht, die zich ten tijde van de Tweede Wereldoorlog afspelen en alle drie brengen ze een totaal verschillend verhaal.
Merlu is het verhaal van een soldaat, Georges Colin, die weet te ontsnappen uit gevangeschap van de Duitsers en naar huis terugkeert, waar hij zijn oude beroep weer oppakt, dat van vrachtwagen chauffeur. Een gewone man dus, die geen ambities heeft om tegen de Duitsers te strijden. Maar toch waagt hij zich aan het smokkelen van kleine zaken over de demarcatie lijn. De vraag is: hoe lang zal dit goed gaan.
Geen heel spannend verhaal, maar wel heel sfeervol en fijn om te lezen. Ik heb er absoluut van genoten en zie uit naar de twee volgende delen van dit verhaal.
Ondanks dat er al talloze verhalen geschreven zijn over de Tweede Wereldooorlog, duiken er nog steeds nieuwe verhalen op, die toch weer anders zijn. Tekenaar Nicolas Malfin, bekend van Golden City, brengt met Cézembre zijn debuut als scenarist en brengt een verhaal wat zich afspeelt in Saint Malo in 1944.
De cover geeft het idee dat het een romantisch verhaal is en er zit inderdaad ook een vleugje romantiek in. Maar het is een spannend verhaal, die verschillende verhaallijnen heeft. Malin heeft deze knap verweven tot één sterk verhaal, wat je aan de pagina’s gekluisterd houd.
Een sterk debuut als scenarist, maar ook prachtig getekend. En een prachtige locatie, om het verhaal te laten afspelen: aan de kust van Bretagne (Frankrijk). Boek 1 is nu uit bij Silvester Strips. Ik zie uit naar het tweede deel!
Een dergelijke titel geeft eigenlijk al aan, dat het geen vrolijk boek is. Een schril contrast met de boeken die ik eerder besprak. Maar De engelen van Auschwitz is wel een belangrijk boek.
Belangrijk, omdat de sentimenten die tot de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog leidden, vandaag de dag nog steeds sluimeren en soms zelfs de kop op steken. Maar ook belangrijk om te laten zien dat mensen onder extreme omstandigheden toch zaken vinden, waar ze kracht uit putten. En de morele kracht vinden om weerstand te bieden tegen deze kwaadaardige mensen.
Ondanks de gruwelijkheden, die in beeld gebracht worden, is het scenario van Desberg erg sterk geschreven en blijf je als lezer aan de bladzijden gekluisterd. Tot je bij de epiloog komt, die het verhaal nog even indringender maakt.
De strip Little England was mijn kennismaking met het werk van Thomas du Caju en ik was meteen fan. Toen deze strip na twee albums klaar was, hoopte ik dat de makers met iets nieuws zouden komen…en dat gebeurde!
De muizen van Leningrad is wederom een samenwerking tussen Jean-Claude van Rijckeghem (scenario) en du Caju (tekeningen). Een verhaal over kinderen in Rusland, die klem komen te zitten tussen hun eigen regering, onder Stalin en het begin van de Tweede Wereldoorlog.
Prachtig getekend en een bijzonder verhaal, hoe kinderen zich staande moeten houden in tijden van oorlog en onderdrukking.
Oorlogsstrips…in principe ben ik daar niet echt een liefhebber van. Dat wil zeggen strips die daadwerkelijk over de oorlog op zich gaan, de strijd aan het front, bij voorbeeld. Toch zijn er uitzonderingen…
Afrikakorps is er zo een. De cover trok me al aan, maar bij het openslaan en het zien van de tekeningen, was ik verkocht. Olivier Speltens kan prachtig tekenen! En helemaal als de eerste pagina’s een spectaculair luchtgevecht laten zien…wat me aan een andere tekenaar deed denken…Romain Hugault!
En ja, het blijkt dat Olivier Speltens zeker geïnspireerd is door Hugault. Maar gelukkig weet hij zijn eigen stijl te brengen, waarbij zijn prachtige tekeningen ook vergezelt gaan van een spannend verhaal.
Er zijn van die boeken, die moet je gewoon gelezen hebben. Maus is
zo’n boek. Al een tijd stond dit werk op mijn verlanglijstje en
toevallig las ik dat De Bezige Bij dit boek opnieuw uitbracht, was dat
een mooie gelegenheid.
Nu valt er ontzettend veel te vertellen. Mijn vlog doet geen recht
aan dit boek, maar het zal me waarschijnlijk ook niet lukken in 5-10
minuten een volledig beeld van dit werk te geven.
Maus is het verhaal van Vladek Spiegelman, een Poolse Jood, die de
Holocaust overleefde. Zijn verhaal is opgetekend door Art Spiegelman,
zijn zoon. Het is een mix tussen biografie en autobiografie, omdat Art
niet alleen het verhaal van zijn vader in beeld brengt, maar feitelijk
ook hoe het boek tot stand is gekomen en hoe de verhouding met zijn
vader was.
Mocht je dat nog niet gezien hebben, ook de vorm van het verhaal is
bijzonder: alle personages zijn dieren. Met als belangrijkste de Joden,
die als muizen afgebeeld worden (vandaar natuurlijk ook de titel) en de
Nazi’s, die als katten worden afgebeeld. Treffende metaforen.
Het verhaal van Vladek beslaat meer dan enkel de Holocaust, je krijgt
ook een beeld van zijn leven ervoor, aan het begin van de Tweede
Wereldoorlog. Je leest hoe hij de verschrikkingen van de concentratie
kampen overleeft heeft en hoe het hem na de oorlog vergaan is.
Waarom is dit boek zo belangrijk? De Tweede Wereldoorlog is al zo
lang geleden… Dat is waar, maar toch is dit boek nog steeds heel
actueel. Wij hebben (gelukkig) de verschrikkingen van de Tweede
Wereldoorlog niet meegemaakt. Al jaren leven wij (in het Westen) in
vrijheid. En daar zijn we aan gewend. We zijn gewend aan onze luxe, onze
moderne apparaten.
Loop in een willekeurige winkelstraat en kijk eens hoeveel mensen
met een mobiele telefoon in de hand lopen. Tegenwoordig heel normaal, we
kunnen haast niet meer zonder. Maar hoe gewoner dingen worden, hoe
minder waardering we ervoor hebben. En als we ze kwijtraken, raken we in
paniek.
Tegelijk zien we, als je goed oplet, om ons heen veel zaken die vóór
het begin van de Tweede Wereldoorlog gebeurden en die uiteindelijk
leidden tot de gruwelijkheden van die oorlog, ook weer opkomen. En door
de massale stroom van informatie, die we dagelijks over ons heen gestort
krijgen, is het lastig om te onderscheiden wat waar is en wat niet.
Een boek als Maus geeft ons perspectief. Laat ons zien wat er gebeurt
is en helpt hopelijk mee, dat dit niet weer gebeurt. Bewust zijn is
heel belangrijk.
Maar, laten we wel wezen, uiteindelijk is Maus ook gewoon een heel boeiend boek om te lezen. Een boek met inhoud en een goed verhaal. Dus als je het nog niet hebt (gelezen), haast je naar de stripwinkel of boekwinkel en ga dit bijzondere boek halen en lezen!
